Winkels of Rieteel....
Blog - 11 juni 2013Winkelen of boodschappen doen – functie of fun. Dat is de vraagstelling van een artikel van Mirjam Brinks op Wikistedia, gebaseerd op onderzoek van de Rabobank. Het lijkt leuk dat ontwikkelaars zich realiseren dat winkels waar je boodschappen kunt doen niet voldoende zijn voor een aangename vorm van winkelen, dat er in een winkelgebied meer te beleven moet zijn. Horeca is dan wel een enorme open deur. Een goede lunchroom, met goed eten, leuke sfeer, gelegenheid tot ontspannen, ontmoeten, onthaasten etc, liefst met een beschut zonnig terras en uitzicht op de levendige stad (mensen kijken). Dat hoort erbij, dat is wel het minste.
De interactie tussen winkelen en andere aspecten van stadscultuur maakt het leuk. Daarom spreken we ook van 'naar de stad gaan'. En er zijn allerlei andere dingen bekend of te bedenken om het verblijf in de stad te veraangenamen, om fun en functie prettig te laten samensmelten. Dat is bepaald geen eye opener, laat staan breaking news. Een automuseum in een winkelcentrum, vooruit, een nieuwtje, leuk bedacht.
Waar het op neerkomt is dat leisure en retail gecombineerd kansrijker zijn dan afzonderlijk. Dus stop wat leisure in je shopping center. Maar uiteindelijk wordt duidelijk waar de retail-exploitanten naar toe willen: naar de Efteling! Dat is nu juist precies verkeerd. Ondanks dat Amerikanen het geweldig schijnen te vinden, is het geen goed idee dat we moeten gaan winkelen in een pretpark. 'Amerikanen doen het al' constateert de Rabobank – wij Europeanen lopen natuurlijk weer achter.
Is dat het sprookje van de retail waarin consumenten moeten gaan geloven? Laten we de winkelstraten in de stad, temidden van de omgeving waar mensen wonen en werken, doodbloeden, terwille van nieuwe winkels in de pretparken, die kunstmatige oorden waar juist niemand woont, waar je met de auto naar toe moet en een flinke toegangsprijs moet neertellen?
Flexibilisering van bestemmingsplannen is nodig om in te spelen op de dynamiek van de steden. Maar zolang dit soort ontwikkelingen serieus worden gepropageerd, is strakke regie nodig op de programmering van stad en buitengebied.
De conclusie: denk niet dat die ontwikkelaars en winkelbouwers het beste voor hebben met de stad of de stedeling, of met winkels.
Zij hebben het over de exploitatie van retail vastgoed, over consumenten en wat hen tot consumeren beweegt. En dan natuurlijk met al die gewichtig klinkende Amrikaanse termen: customer journey, leisure, fun shopping….
Vakgenoten, maar ook wethouders, ambtenaren, en eigenlijk iedereen die van winkelen en van steden houdt: Wantrouw Nederlandse rapporten waarin winkels retail worden genoemd. Deze zijn niet geschreven door het type deskundigen dat moet adviseren over de ontwikkeling van de stad.
LEES OOK deel 2; Werk aan de Winkel